ПОРАКА НА СНЕЖАНА КОНЕСКА РУСИ ПО ПОВОД СВЕТСКИОТ ДЕН НА ТЕАТАРОТ – 27 МАРТ 2020

 
Глумците заминуваат...сире!....Тивко-бучно, тајно-јавно...случајно или намерно, ненадејно или правно, се откинуваат од магичниот театарски круг... исчезнуваат... остаруваат, па и „паметуваат“. А зошто да не? Учевме во најдобро училиште за смеа и солзи, радост и тага, среќа и мака, вистина и лага, добро и зло, љубов и омраза, за се она што доаѓа од срцето на сите луѓе. Учевме од театарот.Да, театарот подучува, твори слики невидени, раскажува, нахранува, охрабрува, создава јазик разбирлив за сите, создава трајно единство на автори, актери, гледачи, не‘ штити, не‘ засолнува, не’ сака...Генерации глумци заминуваат - театарот останува. Опстојува, пркоси на просторот и времето. Паѓа - се крева, се урнисува - се издигнува, се спротивставува – заздравува. Преживува се: беда, сиромаштија, конфликти, војни, делби, цензури...клучни кругови, чести кризи, смени на генерации – и секогаш истото прашање – „може ли театарот повеќе од ова долу-подолу?“ Театарот му пркоси и на филмот. Кој ќе надвладее? Филмот или театарот? Стравував од доминацијата на филмот. Тој не нуди одживување на туѓиот живот, тој можеби го ослободува гледачот од мака, но и го полни со агресија. Се обидува да создаде илузија кај човекот дека е надчовек. Театарот само го формира човека како човек.


Телевизијата пак го тера гледачот да ги заборави своите маки, порази, а да ги преживува туѓите.Телевизијата го прави гледачот мртов.Гледачот во кино сака да се скрие од светот, да превземе доживувања кои самиот ги нема. Гледачот во театар вистински ужива. Театарот овозможува „игра“, нуди неповторливо задоволство. Театарот го чинат живи луѓе. Филмот нуди одредена приказна, театарот нуди живот. Театарот е уметност на живи луѓе. Театарот е лековит. Ослободува од страв, а ослободен од страв човек живее, се радува, создава, задоволен е. Задоволен човек оди во театар.Човекот на нашево време живее во страв и се‘ прави за да го потисне. Глумецот е тој, кој треба со својата дарба да го растера стравот кај другите, но и кај него лежи тој пусти страв, страв од вчера, од денес, од новото утре, страв од неуспех, од успех... Јас, третиот чинител на трајното единство - автор, актер, гледач, стравувам од новата можна самоцензура кај уметникот. Стравувам и од новата битка на театарот со интернетот.

Театарот за нас е дијалог, интернетот е дијалог на поединецот со светот. Секој прави лажна претстава за себе. Секој има свој Фејсбук профил и секој сака да се презентира и да создаде свој имагинарен свет. Секој свесно или несвесно, става маска, игра своја „игра“, некоја улога во животот – па нели „целиот свет е театар“? А „светот е сцена“ (Шекспир). Најточно ќе прозвучи латинската изрека – Totus mundos agit histrionem! (светот цел во глумење се дал). Во театар, под режисерската рака, глумецот ја отфрла маската, се разоткрива себе си, секоја улога ја откинува од животот, за да биде веродостојна, за да му се верува безрезервно. Во театарот влегуваме како поединци, а твориме како колектив, најразлични претстави... добри, просечни, интересни, зачудни...потребен е долг период за да се појават врвни дела. Тоа е магичен круг...Новото време носи нови предизвици...или можеби се стари?... историските прилики можеби се менуваат, или се повторуваат? Повторно врамени во круг. И битката се повторува,постојано иста. Театарот сака да ја зачува својата моќ, за да може да твори, да креира нов свет, да ѕирка во забранетото, да ја открива вистината...убавината...да ја препорачува и поезијата, толку потребна на овој свет, а глумецот – ќе сака и ќе треба да ја дарува... тоа е и наша мисија – да им ја вратиме на луѓето вербата во соништата...

Снежана Коневски – Руси,
режисер, актер, Македонски народен театар, Скопје

BiR MABET OLARAK TİYATRO

27 Mart 2020
Bu yılki Dünya Tiyatro Günü Uluslararası bildirisi, Pakistanlı oyun yazarı ve Ajoka Tiyatrosu’nun genel sanat yönetmeni Shahid Nadeem tarafından yazıldı.
Shadid NADEEM, Pakistan
 
Ajoka Tiyatrosu’nun (1) sahnelediği, Sûfî (2) şair Abdullah Şah (3) üzerine bir oyun sonrasında, seyirciler arasından yaşlı bir adam büyük Sûfî’yi canlandıran oyuncuya yanaştı. Yaşlı adamın yanında genç bir oğlan da vardı. “Torunumun durumu çok kötü, bir okuyup üfler misin oğlum?” diye sordu. Hazırlıksız yakalanan oyuncu “Ben Abdullah Şah değilim, rol yapıyorum sadece, oyuncuyum ben,” dediyse de yaşlı adam: “Sen oyuncu değilsin oğlum, Abdullah Şah sende vücut bulmuş. Sen onun avatarısın (4),” dedi. Bir anda oyunculuğun, tiyatronun yepyeni bir boyutunun farkına vardık, oyuncu, canlandırdığı karakterin reenkarne olmuş haliydi.

Abdullah Şah’ınki gibi, her kültürde çokça bulunan hikayeleri keşfetmek, biz tiyatro yaratıcıları ve bu hikayelerle tanışmamış ancak hevesli seyircilerle arasında bir köprü kurabilir. Sahnede oynarken bazen tiyatro felsefemiz, yani toplumun değişim elçileri olma rolü bizi andan alıp götürüyor, o zaman halkın büyük bir kısmını arkada bırakıyoruz. Günün zorluklarıyla uğraşarak, belki savaşarak kendimizi tiyatronun sağlayabileceği son derece kuvvetli manevi deneyimlerden mahrum bırakıyoruz. Yobazlık, nefret ve şiddetin yine sükse yaptığı günümüz dünyasında farklı milletler, inançlı insanlar ve topluluklar arasında büyüyen bir kin var; bu kin nefret ideolojilerini beslediği sırada çocuklar yetersiz beslenmeden, doğum yapan anneler sağlık hizmeti yetersizliklerinden ölüyor. Gezegenimiz iklim faciasına hızla yaklaşıyor, Mahşerin Dört Atlısının toprağı döven nal sesleri artık duyuluyor. Manevi gücümüzü tazelemeliyiz, kayıtsızlık, rehavet, kötümserlik ve açgözlülüğe karşı savaşmalıyız. Yaşadığımız dünyayı, bizi yaşatan gezegeni önemsememeye karşı savaşmalıyız. Tiyatronun bir rolü var, insanlığı giderek içine sürüklendiği boşluktan çıkarıp silkelenmeye, harekete geçmeye itmede asil bir rol bu. Tiyatro oynandığı sahneyi, performans alanını kutsal bir yüksekliğe taşıyabilecek güçtedir.

Güney Asya’da sanatçılar sahneye adım atmadan önce selamlamak için sahneye dokunur, bu maneviyatın kültürle iç içe olduğu dönemden kalma bir gelenektir. Bu ortakyaşar ilişkiyi sanatçı ve seyirci arasında, geçmiş ve gelecek arasında yeniden kurmanın vakti geldi. Tiyatro yaratımı kutsal bir iş olabileceği gibi, oyuncular da oynadıkları rollerin birer avatarı olabilir. Tiyatro bir mabet olabileceği gibi, mabet de performans alanı olabilir. 
(1) Ajoka Tiyatrosu. 1984’te kurulmuştur. Ajoka kelimesi Pencapça’da “Modern” anlamına gelir. Repertuvarında dinsel tolerans, barış, cinsel şiddet ve insan hakları temalarını işleyen oyunlar yer alır.
(2) Sûfî: İslami mistik gelenek tasavvuf ile ermiş kişilere denir. Çoğunlukla müzikle harmanlanan tasavvuf şiiri dünyevi sevgi metaforlarıyla mistik birliği anlatır.
(3) Said Abdullah Şah Kadri (1680-1757): Sade bir dille karmaşık felsefi konular üzerine yazmış önemli bir Pencabi tasavvuf şairi. Dini tutuculuğa ve elit kesim yönetimine güçlü bir muhalifti, düşünceleri aykırı ve sapkın olmakla suçlandı, Kasur şehrinden sürüldü ve şehir mezarlığında gömülmesine izin verilmedi. İlahi sanatçıları ve halk ozanlarınca sevilir. Dini farklılıkların ötesinde saygı görür.
(4) Avatar: Hint kültüründe kutsal bir öğreticinin Dünya’daki reenkarnasyonu ya da sureti.

İngilizce aslından çeviren: Eylül Deniz Doğanay

ДЕЛ ОД ПОРАКАТА ПО ПОВОД СВЕТСКИОТ ДЕН НА ТЕАТАРОТ


Театарот како светилиште - Шахид Надим (драмски  aвтор, новинар)

Ние понекогаш ќе речеме на шега: „лошите времиња се добро време за театар“. Тука не недостигаат предизвици за соочување со нив, контрадикции за изложување и status quo за поткопување. Аџока, мојата театарска група и јас, одевме по тоа тенко јаже скоро 36 години се досега. И тоа навистина беше тенко јаже:  да се одржува рамнотежата меѓу забавата и образованието, меѓу истражувањето и   учењето од минатото и подготвувањето за иднината, помеѓу слободниот креативен израз и   авантуристичката пресметка со авторитетите, помеѓу социјално критичните и   капацитетните театри, помеѓу досегот кон масите и тоа да се биде авангарден. Некои би можеле да речат дека оној што прави  театар мора да биде маѓесник, волшебник.

  Превод на македонски јазик: Сашо Огненовски

KAMU BİLDİRİSİ
Hükümetin,  Corona virüsü durumu nedeniyle aldığı yeni kararlardan dolayı,
M.K. Türk Tiyatrosu Üsküp repertoar oyunları iptal edecektir.
 
Anlayışla karşıladığınız için teşekkür ederiz.
Saygılarımızla Milli Kurum Türk Tiyatrosu - Üsküp
 
https://vlada.mk/node/20446?fbclid=IwAR0i-nJ-l54c9rLQcMQX6fbUvDoRR5wsk7D7kKQGc_fxZPnosFgfp-VtO6c
 

AYLIK REPERTUAR - MART


07.03.2020 cumaertesi 20 h
 

GİZLİ OTURUM
 


Yazan: Jean - Paul SARTRE
Yöneten: Cabir DOKO
Sahne tasarımı: Medina GİTSİÇ
Kostüm tasarımı: İnes GOLYA
Müzik: Boyan MATOSKİ


Oyuncular:
INES: Nesrin TAİR
ESTELLE: Ebru MUSLİ
GARCIN: Erman ŞABAN
GARSON: Din İBRAHİM 




Komedi Tiyatrosu sahnesinde sunulacaktır

28.02.2020  saat  20.00’de
OYUNUN TEKRARI
13.02.2020
PRÖMİYER


TİTANİK ORKESTRASI

Yazan: Hristo BOYÇEV
Yöneten: Voyo TSVETANOVSKİ
Sahne tasarımı: Bedi İBRAHİM
Kostüm tasarımı: Elena VANGELOVSKA
Müzik: Luka GORGİEVSKİ
Sahne tasarımı asistanı: Nenad TONKİN
Afiş tasarımı: Batuhan İBRAHİM
Yapımcı: Edin YAKUPOVİÇ
Uygulayıcı yapımcı: Radosav NIKOLİÇ


Oynayanlar:
Meto: Naci ŞABAN 
Lypka: Funda İBRAHİM
Doko: Edin YAKUPOVİÇ
Harry: Burhanedin İBRAHİM
Luko: Taner SÜLEYMAN


MK Türk Tiyatrosu ve "Ada Tiyatrosu"
işbirliği ile hazırlanmıştır​


Komedi Tiyatrosu sahnesinde sunulacaktır


09.02.2020 Pazar günü, saat 20.00’de

 

 GİZLİ OTURUM 


Yazan: Jean - Paul SARTRE
Yöneten: Cabir DOKO
Sahne tasarımı: Medina GİTSİÇ
Kostüm tasarımı: İnes GOLYA
Müzik: Boyan MATOSKİ


Oyuncular:
INES: Nesrin TAİR
ESTELLE: Ebru MUSLİ
GARCIN: Erman ŞABAN
GARSON: Din İBRAHİM 




Komedi Tiyatrosu sahnesinde sunulacaktır

26.01.2020 / 12.00
Oyunun tekrarı
15.01.2020
Prömiyer

KİBRİTÇİ KIZ



Yazan: Hans Christian Andersen
Yöneten: Emine HALİL

OYNAYANLAR:

ANDERSEN: Hakan DACİ
KİBRİTÇİ KIZ: Emine HALİL
VİCTORİA, LUSİ, TAVUK: Sara YUSUF
EMMA, TAVUK: Jale OSMANİ
OSCAR: Burak RAHMAN
ELİAS: Metin İBRAHİM
OLİVER, ŞİŞMAN ADAM, FREDERİK: Özel ASANOV
NİNE, KÖPEK, TAVUK: Slagyana VUYOŞEVIÇ
KİBRİTÇİ KIZ-II: Jale OSMANİ
ALFRED: Edis MUSİÇ


Komedi Tiyatrosu sahnesinde sunulacaktır

06.10.2019 yılı, Pazar günü, saat 20.00’de
Oyunun tekrarı
03.10.2019 Perşembe saat 20.00’de
Prömiyer


GİZLİ OTURUM 

Yazan: Jean - Paul SARTRE
Yöneten: Cabir DOKO
Sahne tasarımı: Medina GİTSİÇ
Kostüm tasarımı: İnes GOLYA
Müzik: Boyan MATOSKİ


Oyuncular:
INES: Nesrin TAİR
ESTELLE: Ebru MUSLİ
GARCIN: Erman ŞABAN
GARSON: Din İBRAHİM 



Komedi Tiyatrosu sahnesinde sunulacaktır
 



 
25.07.2019, Perşembe saat 20.00’de
Prömiyer
12.09.2019 Perşembe saat 20.00’de

Oyunun tekrarı
VAHŞET TANRISI


  Yazan: Yasmina REZA
  Yöneten: Bilge EMİN
Sahne tasarımı:
Tatyana BLAJEVSKA HRİSTOSKA
Kostüm tasarımı: Mariya PUPUÇEVSKA
Reji asistanı: Cenap SAMET

    Oynayanlar:
       Suzan AKBELGE
       Cenap SAMET
       Filiz  AHMET
       Selpin KERİM




Komedi Tiyatrosu sahnesinde sunulacaktır


22.09.2019 yılı, Pazar günü, saat 20.00’de
 
23.06.2019 Pazar, saat 20.00’de
Oyunun tekrarı

21.06.2019  Cuma, saat 20.00’de
Prömiyer

ÜÇ KIZ KARDEŞ


Anton ÇEHOV’un ÜÇ KIZKARDEŞ metnin’den esinlenerek 

Yöneten: Vasil HRİSTOV 
Sahne tasarımı: Vasil HRİSTOV
Kostüm tasarımı: Roza TRAYCESKA RİSTOVSKA 
Müzik seçimi: Vasil HRİSTOV
Afiş tasarımı: Cenap SAMET

OYNAYANLAR:
Naci ŞABAN
Cenap SAMET
Emine HALİL
Erman ŞABAN
İnes RADONÇİÇ
Jale OSMANLİ
Neat ALİ
Osman ALİ
Selpin KERİM
Suzan AKBELGE
Yetkin SEZAİR

Komedi Tiyatrosu sahnesinde sunulacaktır






14.04.2019 

Pazar günü saat 12.00`de



MASAL KAHRAMANLARI
VE
KIRMIZI BAŞLIKLI KIZ


Çocuk oyunu


Komedi Tiyatrosu sahnesinde sunulacaktır

 




28.03.2019
Perşembe saat 19.00`da




ANNA VE HANNA


ANNE FRANK’IN HATIRA DEFTERİ 
MOTİFLERİNE GÖRE UYARLANMIŞTIR



Uyarlama ve yöneten:
DRAGANA GUNİN



Gençlere hitaben oyun





17.03.2019
Pazar günü saat 12.00`de



MASAL KAHRAMANLARI VE

KIRMIZI BAŞLIKLI KIZ




GALA


Komedi Tiyatrosu sahnesinde sunulacaktır



OYNAYANLAR:

Kırmızı Başlıklı Kız – Suzan AKBELGE
Cindirella – İnes RADONÇİÇ
Rapunzel – Jale OSMANLİ
Pamuk Prensen – Emine HALİL
Cadı – Ziba RADONÇİK
Çizmeli Kedi – Osman ALİ
Pinokyo – Edin YAKUPOVİÇ
Petar Pan – Cenap SAMET
Kitaplık – Funda İBRAHİM
Dolap – Riyad TAHİR
Sandalye – Neat ALİ
Ağaçlar – Funda İBRAHİM, Riyad TAHİR,
Edin YAKUPOVİÇ, Neat ALİ
Kuşlar – Funda İBRAHİM, Neat ALİ,
Riyad TAHİR




REPERTUAR

65 yıl varlığı

XIX. yüzyılın ortasında Türk Halk Tiyatro geleneği içinde başta gelen Meddah, Karagöz ve Ortaoyunuyla birlikte, Osmanlı İmparatorluğunda Avrupa tiyatro kültür geleneğinin de etkisi görülür.
Türk entelektüel kesim arasında olduğu gibi, çağdaş Avrupa tarzı tiyatrolar arasında herşeyden önce Fransız tiyatrosunun etkisi, daha çok İstanbul’da  siyasi ve kültür merkezlerinde de belirgin bir şekilde hissedildiği görülür. Avrupa ve Batı tarzı tiyatroların, Türk tiyatro kültürüne aktarılması yönünde ilk adımlar atıldıktan sonra, zamanla bu tiyatro kültürü İmparatorluğun diğer bölgelerine de yansır, dolayısıyla Makedonya’da da etkisi görülür.

Festivaller

“Voydan Çernodrinski” Festivali, МONOGRAFİ tanıtımıPirlepe, 13.06. 2016

GALERİ